diyor sayın Alper Canıgüz bir kitabında.Bence çok doğru diyor. Yani hiç konuşmadan 2 saat veya 3 saat geçirdiğim günler oluyor ve bu gerçekten çok sinir bozucu.Ben okulda geçirdiğim saatleri evimde kitap okuyarak geçirsem daha az sıkılacağıma bahse girebilirim.Neyse.Okulda insanın asıl öğrenmesi istenen,anlatılan dersler değil ders anlatılırken susması gerektiğidir.
Bugün okulda gene sırama çekilmiş kitabımı okurken arkadaşımın birisi geldi ve beraber dışarı çıkmamızı istediğini söyledi.Ben ise geri çevirdim.Çevirmez olaydım.Başıma taşlar yağaydı da çevirmez olaydım.Bana etmediği laf kalmadı.
Bir daha o da benim istediklerimi yapmayacakmışmış da.Efendim ne söyleyim ben kitaplarla kafayı bozmuşumda.İyice piskopata bağlamışmışım da.Başıma kitap kadar taş düşmüşmüşsün de.Sadece kitaplarla olmazmışmış da.Delirmişmişimde.Kimseyi önemsemiyormuşmuşum da.Dünyaya dönmeliymişmişim de.Zaten hep böyleymişmişim de.Filanmış da falanmış da.
Ben hiç önemsemdim.Kendi kendine konuştu kendi kendine sinirlendi iyice.Birde sınıftaki en yakın arkadaşım olacak.Ben kitaplarımla mutluyum.Dışarıda çıkmam,sınıftan da çıkmam sanan ne lan!Artık gözümden düştü zaten.Bu olaydan sonra sınıftan kimseyle yakın arkadaş filan olmayacağım.Sonra bokunu çıkarıyorlar.
Bir düşün bakalım neden kitaplara insanlardan daha çok önem veriyorum.Bir düşün.Dünyaya dönmek isteyen kim.Dünya, uzayın cehennemi bence.Seni ve senin gibilere yani beni anlamayanlara neden önem veriyim?Size neden hayatımdan zaman ayırıyım?Bir düşün.
En iyi arkadaş kitaptır.Ben bunu bilir bunu söylerim.Güvenebileceğin tek konuşan yaratıktır.Ve bende artık sadece kitaplara güvenip onlara değer vereceğim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder