4 Şubat 2012 Cumartesi

Asosyalliğimi yuttum.

Evet  bu hafta sürekli gezdim.Ne gezmekti ama.Güzel yanları baskındı ama yinede  sıkıcı yanları vardı.Sıkıcı olmasının tek sebebi annem ve babamla sadece ev gezmeleri olmasıydı.Çünkü memlekete gidiyorduk.Planımız bir haftaydı.Aslında bu olay benim annem 'ev ev koktum artık , gerçekten çok sıkıldım' dememle başladı.Ve kar bizi takip etti.Orada geçirdiğimiz bir hafta bozunca kar hiç beni yalnız bırakmadı.Bulutlara çok şey borçluyum beni çok mutlu ettiler orada.
Yola çıktık bi saatlik kısa bir yolculuktu.Sonun vardık gideceğimiz yere ve gider gitmez bir evde akşam yemeği yedik.(Bizim orada evimiz var fakat sadece uyumak için.Misafirhane gibi.)Ardından evimize geçtik.Bu evde ablamla yataklarımız bitişik olduğu için beraber uyuyor gibi bir şey oluyordu.Konforlu olmasa bile zevkli.Ablam soğuk ayağını benim sıcak ayaklarıma değdirince çıkan kavga ve ardından sırt sırta verip birbirimizi ısıtarak uyumamız.Gelenek haline gelmişti.
Her neyse ertesi gün büyüklerimizin yanına gittik büyükanne-büyükbaba gibisinden yerlere.Onları seviyorum yani yüzlerinde bir hayat mücadelesinin izlerini taşıyorlar sanki.Ne yaşadılarsa hepsi tek tek yüz hatlarına işlemiş sanki.Ve gözlerindeki yorgunluk her seferinde dikkatimi çeker.Onların mutlu olduğunu görmek bana da mutluluk veriyor.Yanan sobanın üzerinde kaynayan çay suyunun fokurdama sesi ninni gibi geliyor.Sıcacık bir yuva haline geliveriyoruz anında.İki günüm bu şekilde geçti(halalar,teyzeler,amcalar,dayılar vs.) ve yaşamaya değerdi.
Ve kar bizi takip etti.Orada geçirdiğimiz bir hafta bozunca kar hiç beni yalnız bırakmadı.Bulutlara çok şey borçluyum beni çok mutlu ettiler orada.
Üçüncü günümde annemin ve babamın bizim gibi şehir dışından gelen arkadaşına gittik.Gittiğimiz yer bir hastane misafirhanesiydi.Ve hastane gibi kokuyordu.Ama oturduk işte.Akşama kadar oradaydık eve yanlış duymadınız akşama kadar oradaydık.Ve ben genellikle telefonumdan blog yazıları okudum.Ne yapıyım ki başka canımın sıkıntısını gidermek için.En iyisi buydu.
Diğer iki gün memleketimizden faklı bir şehirde amcamların evine gittik.İki gün iki gece orada kaldık.Güzeldi.Bu iki gün PSP almaya karar verdim.Benim bilgisayar oyunlarına olan düşkünlüğümü bilmeyen yoktur ve bu alet mükemmel.Bir tanede  bana lazım.Gittiğim yerde sürekli bu aletle oyunlar oynadım hatta oyunun tekini bitirdim bile.
Tekrar memlekete döndük ve burada babamın menemenini bir daha tatma fırsatım oldu.Tadı hala damağımda.Babam bu işte gerçekten çok iyi.Neredeyse tabağı da yiyecektim.Bu yemeğin ardından tekrar eve dönmek için yola çıktık.Kısa bir yolculuk olduğu için pek bir şey anlayamadım.
Eve döndüğümde derin bir oh çektim.Evim gibisi yok.Sürekli evde oturduğum için alışmışım evde vakit geçirmeye.Ben böyle daha iyiyim sanırsam ama geçirdiğim bu hafta için şikayetçi değilim.
Güzeldi...

Hiç yorum yok: