15 Ocak 2012 Pazar

Bugün benim doğum günüm.Siktir.



Şimdi internet sayfalarım bir sürü sahte olan yazılarla dolacak.Ben tanımayan insanlar sanki beni tanıyormuşcasına mesaj atacaklar.Bende mecburen cevap vermek zorunda kalacam.Siktir.
Neyse.
Ben hiç öyle büyük çaplı bir doğum günü kutlaması yapmadım.Sürekli yalnız geçirilmiş bi doğum günü daha diye adlandırdığım kutlamalar oldu.
Küçükken çok hevesliydim hatta kendim gidip pasta alıp ve tek başıma kutlamıştım doğum günümü.Ama insanların sana onların bir parçasını veya sana layık gördükleri bir şeyi vermeleri hoş bir şey.Zaten doğum günlerini de sadece bu yüzden severim.
Ama böyle zaaflarımı bilen ,nelere karşı koyamadığımı bilen birilerinden hediye almak mutlu ederdi beni.Ederdi diyorum çünkü bu zamana kadar kimse bana böyle bir(yani karşı koyamadığım,zayıf noktam diyebileceğim)hediye almadı.Üzüldüm bak şimdi kendime.Bilmiyorlar ki benim neyi sevdiğimi, neyi sevmediğimi,ne istediğimi bilmiyorlar yani.Çevremdeki kimse bilmiyor.Bilmek içinde çabalamıyorlar.Yani insan değer verdiği kişilerin mutlu olmasını ister ama benim çevremdeki kişiler benim mutlu olmam için herhangi bir çaba harcamıyorlar.Mutlu olmaktan kastım gülmek veya eğlenmek değil o an orada bulunduğum için sevinmek.Yaşadığın için Allah'a şükretmek.Seni bağlayan bir şeylerin bulunması , seni ağlatmayan kişiler,şeylerdir mutluluk.
Neyse konudan çok dışarı çıktık.Ben bu yazıyı doğum günüme az bir süre kaldığı için yazdım.Yani yine aynı olacak.Sessiz.Sakin ve saçma.
Doğum günlerini yaşlandığı için sevmeyen kişiler var birde.Bence öyle değil yani ben bir sene daha yaşadım ve bu seneyi nasıl yaşadım diye düşünmeli.Sonra o gün yaşadığı şeylerin az yaşayacağı şeylerin ise çok olduğunu bilmeli.Ve ona göre yaşamalı.Bence yaşamak güzel bir şey.Ama yaşamaktan kastım monoton bir hayat değil yeni yeni şeyler öğrenmek ,yeni yeni insanlarla tanışmak kısacası hayatı dolu dolu yaşamak tabiriyle bunu açıklayabilirim.
Yaşamak ve var olmak tek dayanağımız bizim.

Hiç yorum yok: